~ Op z’n zachts gezegd niet echt een makkelijke start ~

We zijn nu  vijf maand verder na onze emigratie. En wat is er veel gebeurd de afgelopen tijd.
Als ik alle blogs terug lees van de kinderen dan hebben we op z’n zachts gezegd niet echt een makkelijke start gehad. De rouw en het verdriet en dan zelf ziek worden vult onze eerste periode hier in Zweden. Het heeft dan ook een behoorlijke impact maar we merken toch ook dat we staande worden gehouden in onze omstandigheden en dat we kracht en nieuwe energie ontvangen en ervaren dat we gedragen worden door God. Fijn dat zoveel mensen met ons mee hebben geleefd de afgelopen periode dat doet ons goed. Ook toen we zelf corona kregen.

~ Vreemd, Een uur lang zijn we helemaal in de war allebei! ~

Op het moment dat we zelf corona kregen waren we twee weken helemaal uitgeschakeld en tot niks in staat. We waren 26 telefoontjes en een weekend verder voor we ons kunnen laten testen. Je moet in quarantaine en leeft nog meer in bubbel. Geen contact met anderen geen boodschappen kunnen doen en je zit een vreemd land, dat zijn de momenten wanneer ik me echt alleen voelde en afgezonderd of je melaats bent. Na twee weken proberen we de draad weer op te pakken met ons werk. We zitten aan tafel achter onze laptops maar er komt niks. Arend jan en ik kijken elkaar aan en de vraag die ons bezig houd is: Wat doen we hier eigenlijk? Wat zijn onze plannen? We weten helemaal niks meer. Een uur lang zijn we helemaal in de war allebei! Het lijkt of ons denken niet meer helder is en kunnen niet meer normaal denken. We zoeken onze plannen op en lezen het samen door. Maar dit is wel een goed idee, vinden wij en kijken elkaar lachend aan.
Gelijk worden we weer enthousiast en helder in ons denken en kunnen we gelukkig weer verder. Nog nooit zoiets raars meegemaakt. Gelukkig zijn we naar een paar week weer de ouwe, daar zijn we heel dankbaar voor.

~ Zin in een feestje! ~

Ondertussen zijn we wel toe aan weer wat positieve vibes.
Dat komt als er bezoek uit Nederland komt! Danitsja en Aron komen samen met Danielle en Albert! War een heerlijke week is dit. Genieten van elkaar en de omgeving spelletjes doen, winkelen en elke avond Zweedse Fika (knäckebröd met ham en kaas) mooie gesprekken, discgolven en elke avond opzoek naar elanden en heel veel lol. Deze week staat bol van plezier vreugde en positiviteit.
Het geeft ons weer heel veel energie en flinke boost. Ook in ons werk en onze plannen die we bij moeten stellen vanwege corona, krijgen we nieuwe ideeën en inspiratie.

~ Weer een beetje rust in de tent ~

We krijgen weer wat meer rust en ritme in ons leven en we krijgen ook iets mee contact met de mensen hier. Dit is door corona wel extra lastig. Echt op de koffie gaan gebeurd niet zo snel en heeft ook wel te maken met een andere cultuur. Het is echt anders in Zweden en we zijn er nog niet helemaal achter hoe we nou het beste contact kunnen leggen op de Zweedse manier.
Nu pas merk ik hoe zo’n grote rol vriendschap had in mijn leven in Nederland.
nu kost het natuurlijk ook tijd om nieuwe vriendschap op te bouwen en dat is ook prima. We hebben hier gelukkig ook zeker goede vrienden waar we van genieten en daar zijn we heel dankbaar voor. Regelmatig samen grillen in de natuur of wandelen of samen eten bij elkaar thuis met vrienden daar genieten we volop van!

~ Dood ziek vriendje ~

Al meer dan 10 jaar is Sheila, onze hond, een onderdeel van ons gezin. Elke dag als je thuis komt is ze blij dat je er bent. Ze klaagt nooit en is altijd vrolijk tot drie weken geleden. Ze wil niet meer eten en wordt steeds zwakker. Bij de dierenkliniek blijkt dat ze is uitgedroogd en dat haar lever niet meer goed werkt. We krijgen medicijnen mee die hopelijk aanslaan. De eerste dagen lijkt het dat Sheila het niet gaat halen, maar ze is er nog steeds! Eten doet ze nog steeds niet zelf, dat moeten we met een spuit geven. Maar ze komt weer aan in krachten en vrlojkheid. Hopelijk volgt het eten zelf eten ook weer.

~ Zomervakantie ~

Eind Juni gaan we terug naar Nederland voor een aantal weken. Ik zie er erg naar uit om ons gezin weer te zien en onze familie! Arend jan word 50 en dit hopen we samen te kunnen vieren. Ook Jada haar verjaardag vieren we, zij wordt 18 en dat is natuurlijk een mooi feestje waard! Daarna zal ook Jada in Nederland blijven en bij Danitsja gaan wonen. Dat zal wel erg wennen zijn.
We hebben het hier erg goed met z’n vieren en dat geeft straks zeker weer een lege plek. Weer loslaten en anders leren vast houden. Kleine meisjes worden groot. En wat zijn we trots en houden we van op al onze kinderen hoe ze het allemaal doen met zulke grote ingrijpende veranderingen die ze het afgelopen half jaar hebben doorstaan!