Hallo allemaal. Ik ben Jada en ik ben 17 jaar oud. Ik ben met mijn ouders mee verhuist naar Zweden voor een half jaar om hier mijn stage te lopen. Ik ga wat vertellen over hoe ik dit avontuur tot nu toe heb meegemaakt.
Afscheid nemen, ik ben hier echt slecht in.
De dag van vertrekken was voor mij erg zwaar. We moesten veel afscheid nemen en ik hier ben ik echt heel erg slecht in. Ik vond het erg lastig dat ik de meeste mensen voor een langere tijd niet zou zien en ik had het gevoel dat ik mijn leven opnieuw moest gaan opbouwen.
Hoezo vinden mijn ouder dit een goed idee?
De eerste dagen in Zweden waren erg raar. Ik had nog geen school en geen stage dus het voelde als vakantie. Ik belde de eerste dagen heel erg veel met mijn vrienden in Nederland. ook was ik erg chagrijnig en snapte ik niet hoe mijn ouders dit een goed idee vonden. Ik had hier geen vrienden en dat vond ik erg lastig. Vrienden betekenen heel veel voor mij en ik baalde er van dat dat weg viel. Uiteraard viel dit uiteindelijk mee. Ik bel nog steeds met mijn vrienden maar minder dan eerst.
Praten met handen en voeten
Ik startte een maand nadat we in Zweden waren mijn stage. Dit was februari. Dit is natuurlijk erg vreemd en lastig. Ik sprak de taal niet en het was een compleet nieuwe situatie. Ik doe een opleiding voor pedagogiek en werk met kinderen. Ik had echt geen idee hoe ik ooit met de kinderen moest communiceren en ik dacht dat het allemaal heel moeilijk zou worden. Dit viel echter mee. De kinderen kwamen enthousiast en nieuwsgierig naar mij toe en we communiceren via handgebaren en een paar Zweedse woordjes die ik ken.
Dit is de leukste stage!
Ik ben nu bijna twee maand verder en dit is de leukste stage die ik tot nu toe heb gedaan. Ik heb niet echt vrienden hier, maar op mijn stage zijn er wel mensen waarmee ik het leuk vind om te praten en dit voelt wel fijn. Ik ben er gaande weg echt achter gekomen dat dit een avontuur is en dat dit een best wel speciale kans is. Niet veel mensen van mijn leeftijd maken dit mee. Ik ben nu lekker vrolijk en geniet van mijn tijd hier in Zweden.
Hej då, Jada